''ΠΡΟΟΔΕΥΤΗ'' ΕΓΚΩΜΙΟΝ (του Νίκου Ι. Καραβέλου)

Αρθρογραφία 01 Οκτωβρίου 2019

Νίκος Ι. Καραβέλος
Δικηγόρος - Συγγραφέας
[email protected]

Προοδευτικός είναι το άτομο που υπερμάχεται για την πρόοδο, ήτοι την προκοπή, τη βελτίωση των συνθηκών, γενικά για την εξέλιξη προς το καλύτερο.

Η λέξη φαίνεται να προέρχεται από την μεσαιωνική προοδευτής, κι εκείνη από την πρόοδο.

Πρόοδος, τέλος, είναι η επίπονη και ασταμάτητη πορεία του ανθρώπου να γίνει κάποτε (μάλλον αμφίβολο) άνθρωπος.

Αντίθετη λέξη είναι ο συντηρητικός, δηλαδή εκείνος που κατέχεται από παλιές και μουχλιασμένες αντιλήψεις.

Ορισμένοι όμως σοφότεροι, έχουν την άποψη ότι προοδευτικός είναι εκείνος που απλώς και μόνον ψηφίζει ή μετέχει σε κόμμα ή κομματικό σχηματισμό, το οποίο αριστίνδην και αυτοδικαίως τυγχάνει αριστερό.

Με την μέθοδο, δηλαδή, της αυτοχρίσεως ή της επιφοιτήσεως κάποιου Κομματικού Πνεύματος ή με την παράδοση των Πινακίδων με τις "δέκα" εντολές για την ορθή κομματική ζωή. Να σημειωθεί δε πως γι αυτούς η ζωή αποκτά νόημα όταν οικονομήσει τον επιθετικό προσδιορισμό "κομματική"!

Αντίθετα συντηρητικός ή άλλως οπισθοδρομικός είναι εκείνος που στη ζωή του είχε την ατυχία να μην συναντηθεί στο δρόμο ή σε μανάβικο με τον Λένιν ή τον Στάλιν ή έστω με κάποιο "τιμημένο" παράρτημά τους, με συνέπεια, κι αν ακόμη προσφέρει στην κοινωνία και τους συνανθρώπους του, να μένει πάντα μετεξεταστέος στις σχολές του "προοδευτικού" καθωσπρεπισμού, που διευθύνουν με το "έτσι θέλω" οι εν λόγω περισπούδαστοι δερβεναγάδες.

Κι εδώ τίθενται τα ακόλουθα ερωτήματα:.

-Πού θα κατατάξουμε
-Κάποιον που κρίνει τους γύρω του με κριτήριο την κομματική ταυτότητα;
-Κάποιον που αγνωμονεί;
-Κάποιον που προσβάλλει;
-Κάποιον δήμαρχο, παραδείγματος χάριν, που κάποτε είχε την απρέπεια να ξύσει και να σβήσει από την προτομή του Βενιζέλου στην Ηλιούπολη, τα ονόματα της ερανικής επιτροπής, επειδή οι πολίτες αυτοί που πήραν την πρωτοβουλία (ένας εκ των οποίων ήταν ο πατέρας του γράφοντος), δεν ήταν, λέει, προοδευτικοί;

Υπείκων, προφανώς, σε κομματικές εντολές.

Σβήνοντας με την πράξη του αυτή, στα μάτια μου τουλάχιστον, το δικό του όνομα. 

Προβλήθηκε 903 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.