ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ (του Νίκου Ι. Καραβέλου)

Αρθρογραφία 25 Μαρτίου 2020

Βαδίζεις προς τα πίσω
μπροστά δεν μπορείς.

Όπως στην Κατοχή
ήθελες άδεια
να ταξιδεύεις στο χωριό σου.

Όταν δεν έχεις πατρίδα
δεν έχεις μάνα
και πρέπει να βγάλεις
χαρτιά και σφραγίδες
να δεις τη μάνα σου.

Σκέψου ανάποδα
κανείς δεν σε εμποδίζει
να βγεις στον δρόμο
ακόμα και τη νύχτα
να περπατήσεις ελεύθερος
δίχως χαρτιά και σφραγίδες.

Έξω στην πόλη σου
σε ένα βιβλίο παλιό.
Στην άκρη ενός στίχου.

Νίκος Ι. Καραβέλος
Δικηγόρος-Συγγραφέας  

Προβλήθηκε 749 φορές

Ζούμε σε εποχή θορύβου - μερικά καθαρά λόγια για τα εμβόλια στην παιδιατρική. (Αλέξης Βαβλάς, MD)

Φαντάσου ότι το ανοσοποιητικό του παιδιού σου είναι μια μικρή ομάδα ασφαλείας που περιπολεί αθόρυβα, μέρα-νύχτα. Τα εμβόλια είναι οι πρόβες της: ο τρόπος να γνωρίσει από πριν τους «κακούς» χωρίς να κινδυνεύσει.

''Οι αμαθείς θρασείς'' [ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΛΙΚΑΚΟΣ)]

Στο αρχείο του Λιαντίνη βρήκα μια τέτοια έκθεση, πέντε σελίδων, με ημερομηνία 30-11-1956. Ήταν σε ταχυδρομικό φάκελο με παραλήπτη τον «Δημήτριον Νικολακάκον, μαθητήν Γυμνασίου». Αποστολέας ήταν η «Επιθεώρησις Σχολείων Λακεδαίμονος».