Μπρος στο χρήμα τι είναι ο κορονοϊός (Αιρετικά με τον Γιώργο Τζεδάκι)

Αρθρογραφία 06 Ιουλίου 2020

  • Του Γιώργου Τζεδάκι,
  •  
  • Περισσότεροι από 500000 θάνατοι και πάνω από 11000000 κρούσματα σε όλο τον κόσμο από τον κορονοϊό και το κοντέρ συνεχίζει να γράφει…
  • Κι εμείς αγωνιούμε για το πόσοι τουρίστες θα μας έρθουν. Ναι, από τον ίδιο κόσμο που νοσεί, όχι από κάποιον άλλον.
  • Για να βρεθούμε μια ώρα αρχύτερα στον άλλο κόσμο;
  • Δηλαδή, για να καταλάβουμε. Μας έκλεισαν δύο μήνες μέσα για να υποδεχθούμε υγιείς πιθανούς φορείς από άλλες χώρες;
  • Εμείς οι ίδιοι που δεχτήκαμε αδιαμαρτύρητα την καραντίνα για την προστασία τη δική μας και του κοινωνικού συνόλου, συνωστιζόμαστε, πλέον, παντού.
  • Οι νησιώτες που έτσι και πηγαίναμε στο νησί τους θα μας έπαιρναν στο κυνήγι (και καλά θα έκαναν), τώρα, μόνο δεήσεις δεν κάνουν για να γεμίσουν από τουρίστες.
  • Λες κι ο κίνδυνος πέρασε…
  • Κι εδώ είναι το πρόβλημα. Ο κίνδυνος όχι μόνο δεν πέρασε, αλλά ο κορονοϊός βρίσκεται σε νέα έξαρση.
  • Κι εμείς κάνουμε πως δεν το βλέπουμε…
  • Σε καραντίνα το Βελιγράδι κι εμείς διαμαρτυρόμαστε επειδή καθυστερούν τους Σέρβους τουρίστες στον Προμαχώνα.
  • Στη Σουηδία εξακολουθούν να πεθαίνουν, αλλά εμείς υποδεχθήκαμε μετά βαϊων και κλάδων σουηδικό αεροπλάνο γεμάτο τουρίστες, που προσγειώθηκε παράνομα στη χώρα μας.
  • Παίζουμε με τις λέξεις και τις μέρες για το πότε θα επιτραπεί στους Άγγλους να έρθουν, όταν στη Βρετανία ο κορονοϊός θερίζει.
  • Σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία μετρούν κάθε μέρα νεκρούς κι εμείς μετράμε τις μέρες μέχρι να μας έρθουν.
  • Και μετά να μετράμε τις μέρες μας;
  • Στην Αμερική πεθαίνουν κατά χιλιάδες ημερησίως κι εμείς περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες τους ομογενείς μας.
  • Θα μας πείτε, βεβαίως, πως αν δεν έρθουν τουρίστες θα πεινάσει η μισή Ελλάδα.
  • Το ρισκάρουμε, λοιπόν, να… αρρωστήσει η μισή Ελλάδα.
  • Φαίνεται πως δεν το ζυγιάσαμε σωστά. Για την ακρίβεια, δεν ήταν σωστά τα ζύγια.
  • Δεν βάλαμε από τη μία τη ζωή και από την άλλη το θάνατο. Βάλαμε στο ένα ζύγι το χρήμα και στο άλλο τη ζωή.
  • Και όπως συμβαίνει πάντα, μέτρησε το χρήμα…

Πηγή  

Προβλήθηκε 806 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.