Δολοφονίες, υπόκοσμος, αλκοόλ και βρωμερά καταγώγια μας αφηγούνται την ιστορία πίσω από τον πίνακα «Βάκχος» του Καραβάτζιο, του βίαιου και αχρείου αυτού ανθρώπου, αλλά και του μεγαλοφυούς ζωγράφου.
O «Βάκχος» είναι από τους πιο διάσημους πίνακες του ιταλού ζωγράφου Καραβάτζιο.
Φιλοτεχνήθηκε το 1595 και εκτίθεται στο Ουφίτσι, την πινακοθήκη της Φλωρεντίας.
Ο θεός του κρασιού απεικονίζεται με μαύρα μαλλιά σε νεαρή ηλικία. Έχει φύλλα αμπελιού στο κεφάλι και κρατάει στο αριστερό του χέρι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Φοράει έναν άσπρο χιτώνα και μισάνοιχτα μάτια.
Πρόσφατα οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια κρυφή φιγούρα στον πίνακα. Αριστερά του πίνακα στέκεται το μπουκάλι με το κρασί. Στην αντανάκλαση του φωτός στην επιφάνεια διακρίνεται μια ανθρώπινη μορφή....
Ο πρώτος που την εντόπισε ήταν ένας ιταλός συντηρητής το 1922, ο οποίος ανέλαβε να καθαρίσει τον καμβά και περιέγραψε τη φιγούρα ως εξής: «Είχε μεγάλα μάτια, φαρδιά μύτη και σαρκώδη χείλη».
Η περιγραφή ταίριαζε με την όψη του Καραβάτζιο, αλλά δεν ήταν ξεκάθαρο ποιο ήταν το πρόσωπο που απεικόνισε ο ζωγράφος. Παλαιότερα η φιγούρα ήταν πιο έντονη, αλλά με την πάροδο του χρόνου και τη συντήρηση έγινε πιο σκοτεινή και δεν φαινόταν με γυμνό μάτι....
Πριν από μερικά χρόνια, οι ειδικοί κατάφεραν να δουν μέσα στον πίνακα με τη μέθοδο της υπέρυθρης ακτινοβολίας.
Διαπίστωσαν ότι ο άνθρωπος που διακρινόταν στο κρασί ήταν ο Καραβάτζιο σε νεαρή ηλικία. Φαινόταν να στέκεται όρθιος και να κρατά ένα πινέλο στο χέρι του.
Ο ζωγράφος φιλοτέχνησε τον εαυτό του, όπως ήταν την περίοδο που ζωγράφιζε τον «Βάκχο». Το 1595 ήταν 24 χρόνων και σύμφωνα με την περιγραφή ενός κουρέα ήταν γεροδεμένος νεαρός, με μαύρα μούσια, πυκνά μαύρα φρύδια και μαύρα μάτια.
Παρόλο που η μικροσκοπική φιγούρα δεν είναι ευδιάκριτη στον καμβά, δημιουργεί ένα ακόμη μυστήριο γύρω από το σπουδαίο έργο του ιταλού καλλιτέχνη, ο οποίος πέθανε σε ηλικία μόλις 38 ετών υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες....
Ο Καραβάτζιο έφτασε γεμάτος φιλοδοξίες από την ιταλική ύπαιθρο στη Ρώμη, και έφυγε κατατρεγμένος από αυτή καθώς κατηγορήθηκε για δολοφονία.
Σόκαρε τους θεατές των έργων του, απεικονίζοντας τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής και βάζοντας πόρνες να ποζάρουν για τη δημιουργία θρησκευτικών σκηνών.
Ο Μικελάντζελο Μερίζι (29 Σεπτεμβρίου 1571 – 18 Ιουλίου 1610), γνωστός ως Καραβάτζιο ήταν ένας πραγματικός αχρείος.
Ωστόσο, ο σκληροτράχηλος αυτός καλλιτέχνης, όχι μόνο θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της ευρωπαϊκής τέχνης, αλλά με το μοναδικό του ταλέντο επηρέασε δεκάδες ζωγράφους του νέου ύφους του μπαρόκ, όπως οι Λεονέλλο Σπάντα και Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι. Οι ακόλουθοι του ονομάστηκαν καραβατζιστές.
Μαέστρος του κιαροσκούρο, μιας τεχνικής όπου οι μορφές του έργου δεν οριοθετούνται με κάποιο περίγραμμα αλλά διακρίνονται μέσα από την αντίθεση των φωτεινών και σκοτεινών επιφανειών, χάρισε μία πηγαία δραματικότητα και ένα μυστηριακό ύφος σε όλες τις συνθέσεις του.
Σε συνδυασμό με το νατουραλιστικό στοιχείο που διαπνέει τα έργα του το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό στο είδος του. Αν και οι πρώιμοι πίνακές του περιλάμβαναν κυρίως προσωπογραφίες, σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους θρησκευτικών σκηνών.
Για την αναπαράσταση Αγίων χρησιμοποίησε ως μοντέλα του καθημερινούς ή και περιθωριακούς ανθρώπους, όπως επαίτες, αλήτες, ηλικιωμένους, ακόμη και ιερόδουλες, καταφέρνοντας να αναδείξει την ανθρώπινη φύση των Αποστόλων και των Μαρτύρων στα έργα του.
Το ύφος της ζωγραφικής του μπορεί να ήταν ρεαλιστικό, ωστόσο τα έργα του είχαν και κάτι το απόκοσμο. Θαυμάζοντας τους πίνακες του αμέσως σου μεταδίδεται μία εξωπραγματική συναισθηματική ένταση που σε ταρακουνά.
Ατίθασος και αυθόρμητος, ζωγράφιζε με μεγάλη ταχύτητα, χωρίς προπαρασκευαστικά σχέδια και χρησιμοποιώντας μοντέλα εκ του φυσικού, τα οποία απεικόνιζε απ’ ευθείας στον καμβά.
