Είναι πλέον δεδομένο ότι στην κοινωνία που ζούμε αυτοί που προσπαθούν να κάνουν κάτι καλό ή έχουν πράξει κάτι καλό δέχονται ριπές λάσπης.
Είναι κάτι σαν νομοτέλεια...
Με αφορμή δηλητηριώδη και κακόβουλα σχόλια σε τοπικά μέσα ενημέρωσης, σε βάρος ενός ανθρώπου που αποδεδειγμένα έχει ενεργήσει και έχει εργασθεί με πάθος για τα συμφέροντα της πόλης μας, για τον παιδικό μου φίλο Νίκο Καραβέλο λέω, εγκρατή νομικό και με καλλιέπεια πνεύματος.
Διερωτώμαι και ερωτώ:
Μήπως όλοι οι εν δυνάμει επιζητούντες το καλό αυτής της πόλης πρέπει συμμαχούντες εν τιμή να απαξιώσουμε και να κλείσουμε αυτή την ''κάνουλα'' εκκένωσης λασποειδών λυμάτων;
Εντάξει θυμόμαστε την ρήση ''ποιός το είπε;... τότε είναι άνευ σημασίας'' αλλά νισάφι.
Μας βλέπουν και μας ακούνε και παιδιά που ξέρουν ποιος είναι ο πατέρας τους, ο θείος τους, ο φίλος του πατέρα τους...
Ιωάννης Παπαϊωάννου
Δικηγόρος
![''Οι αμαθείς θρασείς'' [ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΛΙΚΑΚΟΣ)]](/thpic.php?w=280&h=360&image=/uplds/-swing-in-the-0.jpg)
