Πεθαίνοντας για μια αγιαστούρα... (Γιώργος Τζεδάκις)

Αρθρογραφία 09 Ιανουαρίου 2021

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΕΔΑΚΙ

  • Χιλιάδες οικογένειες πενθούν, εκατοντάδες συνάνθρωποί μας δίνουν μάχη για να ζήσουν στις εντατικές και οι παπάδες νοιάζονται για την αγιαστούρα τους!
  • Κι από κοντά αδαείς πιστοί που έπαιξαν κορώνα γράμματα τη ζωή τους για να πάρουν αγιασμό από βρύσες της… ΕΥΔΑΠ.
  • Η στάση της Εκκλησίας απέναντι στην πανδημία είναι εγκληματική και η πολιτεία όφειλε να έχει παρέμβει για να σώσει ζωές Ελλήνων πολιτών.
  • Οι εκατόμβες νεκρών που ακολούθησαν την εορτή του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη δείχνουν και το ζοφερό αύριο από τον εορτασμό των Φώτων.
  • Κι όμως, η κυβέρνηση κάνει πως δεν βλέπει την τραγωδία που έρχεται.
  • Κι ας δηλώνουν βέβαιοι όλοι οι επιδημιολόγοι για το τρίτο και φονικότερο κύμα της πανδημίας.
  • Αλλά εδώ, έγινε ο κακός χαμός στις εκκλησίες, την ημέρα των Φώτων  κι ο Άδωνις είπε ότι «όλα πήγαν πολύ καλά».
  • Κι όταν σε λίγες μέρες, σύμφωνα με τους ειδικούς, θ’ αρχίζουν να ξαναγεμίζουν τα νοσοκομεία, τι θα βρει να μας πει;
  • Ότι ήθελαν να «σεβαστούν την ορθοδοξία»;
  • Και τη δική μας ζωή ποιος θα τη σεβαστεί;
  • Και για να έχουμε καλό ρώτημα, ποιος ο λόγος για σεβασμό της ορθοδοξίας όταν η Εκκλησία δεν σέβεται τη ζωή των πιστών της και θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία;
  • Επιτέλους, ας συνειδητοποιήσει η κυβέρνηση ότι δεν κυβερνά για να σέβεται τη θρησκεία, αλλά για να προστατεύει τις ζωές και τις περιουσίες των Ελλήνων.
  • Και να τους προσφέρει ένα καλύτερο αύριο.
  • Όχι να τους το στερεί!
  • Από τη στιγμή, λοιπόν, που η Εκκλησία υπονομεύει τη λειτουργία του κράτους και απειλεί τη ζωή των πολιτών, τότε δεν την αντιμετωπίζεις με σεβασμό.

Την αντιμετωπίζεις ως εχθρό του κράτους και του λαού…

πηγή

Προβλήθηκε 836 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.