Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας, λοιπόν, 8 Μαρτίου!
Σε ανάμνηση μιας μεγάλης διαμαρτυρίας, αγαπημένοι μου, που έγινε Μάρτιο του 1857, από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Ν. Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Κανονικά, η πρώτη γιορτή, γιορτάστηκε το 1909, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε, αργότερα, από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Για την ιστορία, ο οργανισμός Ηνωμένων εθνών, όρισε την 8η Μαρτίου, ως παγκόσμια ημέρα, δικαιωμάτων Γυναίκας και Ειρήνης.
Ο εορτασμός αυτός, σηματοδότησε την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή εκβολή, αλλά και ριζοσπαστικές ιδεολογίες.
Αφορά, το θάρρος και την αποφασιστικότητα, όσων έγραψαν ιστορία.
Όπως για πχ, οι εργάτριες, στο τομέα της υφαντουργίας, στις Ηνωμένες πολιτείες, όπου κινητοποιήθηκαν, για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς. Κάτι παρόμοιο, με το: τώρα. Πορνεία, κακοποίηση, εκμετάλλευση, βασικά και όχι μόνο.
Εκείνη την εποχή, μάλιστα, δημιουργήθηκε, εργατικό κίνημα, από αυτές τις εργάτριες, όμως, διαλύθηκε από την αστυνομία, η οποία διέλυσε βίαια το πλήθος.
Συνεχίστηκε, όμως, από αυτές τις εργάτριες το κίνημα και έφθασαν σε σημείο, το έτος 1908, να παρελάσουν, πάνω από 15.000 γυναίκες, ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαιώμα ψήφου.
Με σύνθημα: ψωμί και τριαντάφυλλα, όπου ψωμί, συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα,την καλύτερη ποιότητα ζωής.
Η ημέρα της γυναίκας, στις μέρες μας, έχει χάσει, άλλωστε, το πολιτικό μήνυμα, εμπορευματοποιήθηκε και κλήθηκε, από τους άντρες, ως ευκαιρία, εκδήλωσης αγάπης.
Όμως, τα περιστατικά που σημειώνονται, στον εορτασμό της ημέρας, μήπως, από τη μία, δείχνει το πολιτικό κίνημα και από την άλλη, την ανάγκη προβολής, αλλά και τιμής, στον αγώνα;
Ηλιάνα Βολονάκη - συγγραφέας
