Αναβολή στράτευσης λόγω σπουδών, αναβολή δίκης λόγω έλλειψης μαρτύρων, αναβολή παράστασης λόγω έλλειψης θεατών. Και τώρα αναβολή κηδείας λόγω ελλείψεως συγγενών!
Τι θλιβερό, να αναβάλλεται η τελευταία παράσταση της παρουσίας σου πάνω στη γη όταν σβήσουν τα φώτα και ταξιδεύεις εντός της, λόγω ελλείψεως συγγενών.
Ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος, ρεπόρτερ της περασμένης γενιάς, από εκείνους που δεν καταχωρήθηκαν στην αφοριστική «λίστα» με τους «αλήτες-ρουφιάνους-δημοσιογράφους», έμεινε μόνος στο ψυγείο του νεκροτομείου περιμένοντας…
Κι ούτε ένας συγγενής δεν φάνηκε! Ο φύλακας του κοιμητηρίου θλιμμένος ανακοίνωσε στους λίγους φίλους που πρόσμεναν μ’ ένα λουλούδι πως… η παράσταση αναβάλλεται. Ένας ανιψιός στην Αμερική, κάτι ξαδέρφια ξεχασμένα αναζητήθηκαν με αγωνία. Ο νεκρός δεν αγωνιά, αλλά πόσο να περιμένει;
Τι θλιβερό να είσαι περιζήτητος στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου και να μείνεις στα αζήτητα στον θάνατό σου…
Επιλογή η μοναξιά; Μοιραία κατάληξη; Δεν έχει σημασία. Η Ιστορία έγραψε στον επίλογό της για τον άνθρωπο που ήταν η σκιά του Ωνάση πως ούτε η σκιά του τον αναζήτησε στο τέλος του…
Άραγε, «έφυγε» ευτυχής ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος, που δεν είχε να δώσει λογαριασμό σε κανέναν για την πορεία του στο επέκεινα;
Άραγε, η τελευταία του ανάσα είχε μια πίκρα από την απουσία «δικών του» ανθρώπων;
Ακόμα και στο τέλος του, όμως, κατάφερε να γίνει «πρώτη είδηση». Πρώτη και θλιβερή!
www.ereportaz.gr
