Εν πρώτοις: δεδομένο: το 70% των Ελλήνων διαφωνεί με τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Αρθρογραφία
Η πολιτική Τσίπρα, το κλίμα Τσίπρα ή κλίκα Τσίπρα φθείρουν (εδώ και καιρό) την πολιτική και το πολίτευμα. Τώρα τα πράγματα έχουν φθάσει σε ένα κρεσέντο. Κρίσιμο.
Ο Σαράντος Καργάκος. Κατʼ αρχάς ένας γλυκός άνθρωπος. Που νοιαζόταν για τους μαθητές του, τους ανθρώπους, την πατρίδα μας. Πολυμαθέστατος και πολυγραφότατος, με τον αέρα της Μάνης στην καρδιά και τους ορίζοντες του κόσμου στο βλέμμα
Απευθύνομαι σε όσους αγαπούν την Γλώσσα και την Ιστορία μας, σʼ εκείνους που πιστεύουν πως εμείς έχουμε πληγώσει την πατρίδα μας περισσότερο απʼ όσο εκείνη εμάς.
Ευτέλεια. Δηλαδή τώρα οι τύχες του λαού και του έθνους εξαρτώνται από τον εκατοστό πεντηκοστό πρώτον;
Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά απέδειξαν χτες έμπρακτα ότι βρίσκονται σε πανικό για το θέμα των Πρεσπών και ότι δε διστάζουν να εφαρμόσουν ακόμα και χουντικά μέτρα για να φιμώσουν κάθε αντίθετη φωνή. Η σωρεία συλλήψεων πολιτών… προληπτικά πριν την ομιλία του κ.
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2055 στις 10-1-2019
Μπροστά στο φορτωμένο πορτοκάλια δεντράκι του Μαξίμου, ο Αλέξης αναφέρθηκε τρεις φορές (μήπως και μας διέφυγε) στην «γενναιότητα» του να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή, ενώ το Σύνταγμα του επέτρεπε να κυβερνά και δίχως να το κάνει.
Ο αγώνας για τη Δημόσια περιουσία δικαιώθηκε, η περιουσία χάθηκε. Η εγχείριση πέτυχε ο ασθενής απεβίωσε! Ναι έτσι είναι τα πράγματα! Γιατί όμως έχουμε αυτή τη κατάληξη;
Ήταν η παρέλαση των κλισέ. Με επικεφαλής το αναθεματισμένο εκείνο: «η Ελλάδα ήταν μέρος του προβλήματος κι έγινε μέρος της λύσης».
Πλέον το bullying δεν είναι κάτι καινούργιο για κανέναν από εμάς! Συνήθως ξεκινάει από τα παιδικά μας χρόνια και κυρίως στο σχολείο! Υπάρχουν παιδιά που στρέφονται εναντίον συμμαθητών τους χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος
Χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης ότι είναι το χρυσό κλειδί του Τσίπρα; (ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, του έχει ρημάξει το κόμμα)!
Κάθε φορά που θυμάμαι τα «go back κυρία Μέρκελ» ή τα μνημόνια που κάποτε «έκαιγαν ανθρώπους» ή «τους οδηγούσαν στην αυτοκτονία», με κατηγορούν ότι ζω στο παρελθόν.
Ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του πήραν την εξουσία μετά από μια 4ετία αντιπολίτευσης με συγκεκριμένες υποσχέσεις και συγκεκριμένες επιθέσεις στις μέχρι τότε κυβερνήσεις..
Στην πατρίδα των κλεφτών της Ιστορίας, στα Σκόπια, για όλο αυτό το εγχείρημα που προσθέτει ένα ακόμα βαρέλι μπαρούτι στη Βαλκανική Μπαρουταποθήκη – το «όνομα», τη «γλώσσα» και την «εθνικότητα» – έγινε Δημοψήφισμα. Αμφιλεγόμενο; πιθανόν. Καραγκιοζιλίκι; Ίσως.
Σήμερα η χώρα υποδέχεται την καγκελάριο της Γερμανίας κα Μέρκελ. Το ταξίδι της έχει έναν και μοναδικό σκοπό. Την εξασφάλιση της συμφωνίας των Πρεσπών για τα συμφέροντα της χώρας της.
Η σημαντικότερη, θεσμικά, συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου εξελίσσεται σε μια «αποστεωμένη» συζήτηση με αριθμούς, κωδικούς, ποσά, και με «υπεριπτάμενο» ένα κεντρικό κράτος που απειλεί κάθε τυχόν σκέψη αυτοδιοικητικής αντίληψης.
«Να φύγει ο Πάνος, να πάει πού;» – η φράση αυτή του Τσίπρα έδειξε εγκαίρως το στίγμα «θλιβερών γεγονότων που θα ελάμβαναν χώρα στη Μεσοποταμία». Ο Τσίπρας έχει φάει από καιρό το κόμμα του κ. Καμμένου και τώρα κάθεται και τον γλεντάει.
Όπως όλα δείχνουν ο κοινοβουλευτικός βίος του Πάνου Καμμένου πλησιάζει στο τέλος του. Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που ο ίδιος δρα σπασμωδικά, απειλεί και προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατηθεί στην κοινοβουλευτική ζωή.
Συνήθως οι άνθρωποι βλέπουν (αν τον δουν) τον «Χριστουγεννιάτικο Εφιάλτη» τους τα Χριστούγεννα, άντε την Πρωτοχρονιά. Οι Καλικάντζαροι πάλι, όχι!