Αρθρογραφία

Χαμηλό βαρομετρικό κι ακόμα χαμηλότερο πολιτικό επίπεδο. Η πολιτική στη χώρα μας, ατιμασμένη από τα μνημόνια...

Πάμε παρακάτω. Τα μπάχαλα. Ένας συρφετός από πρεζόνια, ανεγκέφαλους απολίτικους πιτσιρικάδες, πιτσιρικάδες δήθεν εχθρούς του κράτους, ξεσηκωμένους νέους που νομίζουν ότι συμμετέχουν σε επανάσταση, λίγους καθοδηγητές από τον λεγόμενο αντιεξουσιαστικό χώρο και μπόλικους ασφαλίτες.

Το «φαντασιακό» έχει αποσυρθεί τελευταίως από το λεξιλόγιο, γραπτό και προφορικό, των Δημαροσυριζαίων, αντιθέτως το «αφήγημα» είναι στα ντουζένια του, ενώ στο «διακύβευμα» οι τεθλιμμένοι συγγενείς έχουν ξεχάσει από καιρό ακόμα και να του ανάβουν πού και πού κάνα κεράκι.

Πράγματι η σκλαβιά μειώνει την ανεργία. Παίρνει η σκλαβιά τον άνεργο και τον κάνει «ευέλικτο», χαμηλόμισθο, περιορισμένης απασχόλησης, απασχόλησης κατά το δοκούν, ανασφάλιστον ή με επισφαλή ασφάλιση

Με αφορμή και το τελευταίο -τραγικό- γεγονός του άνδρα που γρονθοκόπησε τη σύζυγό του σε συναυλία, είναι ίσως ό,τι καλύτερο διαβάσαμε στα ελληνικά social media.

Πριν μέρες πήγα με τα εγγόνια σʼ ένα παιδικό θέατρο. Άρχισε η παράσταση και βλέπω το Δημήτρη να μαζεύει μπουφάν και σακάκια και να τα βάζει στο κάθισμα για να ψηλώσει. Έκατσε με τα πόδια στο κάθισμα, αλλά και πάλι δεν έβλεπε και με ρώταγε συνέχεια...

Ο Λένιν χαρακτήριζε χρήσιμους ηλίθιους όσους με τις πράξεις τους εξυπηρετούσαν άλλο σκοπό από εκείνον που νόμιζαν ότι υπηρετούν.

Η πρόσφατη επέτειος των δύο χρόνων από το δημοψήφισμα της 5 Ιουλίου 2015, σε συνδυασμό με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, δίνει την ευκαιρία για μια ψύχραιμη εκτίμηση της κατάστασης της χώρας.

Τον τελευταίο καιρό όσοι δημοσιογράφοι δεν κρύβουμε ότι μας χωρίζει άβυσσος από την ανερμάτιστη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεχόμαστε το ίδιο ερώτημα το οποίο διατυπώνεται σε δύο παραλλαγές με μόλις τρεις λέξεις: «Πότε θα φύγουν;» ή και πιο οργισμένα «Πότε θα πέσουν;».

Ο πατέρας Ανδρέας Κονάνος, ο ιερέας της Αρχιεπισκοπής είναι ένας άνθρωπος που -αν μη τι άλλο- είναι δίπλα στους νέους.

... η Μαρία αγαπάει τον Τάσο. Τα ''φτιάξανε πριν από μερικούς μήνες και είναι μαζί. Πάνε στο ίδιο σχολείο, εκείνη πρώτη και εκείνος δευτέρα λυκείου. Η σχέση τους, λένε, είναι ότι πιο σημαντικό έχουν. - ... η Μαρία ήρθε σήμερα σχολείο και φόραγε γυαλιά...

Διάβασα προ ημερών στον ''New Yorker'' ένα κείμενο της 86χρονης αμερικανίδας νομπελίστριας Τόνι Μόρισον...

Είναι μέρες που θέλω να ξεκουρασθώ. Που θέλω να μη γράψω. Αλλοτε πάλι νιώθω σαν να κουράζω και μερικούς από σας - έχει τα όριά της η πραγμάτευση της κακοδαιμονίας μας.

Αν για μιαν ημέρα δεν βρίσει ο κ. Πολάκης, τι θα πάθει η χώρα; Θα μαυρίσει ο ουρανός; θα επιπέσουν εφʼ ημών ακρίδες αιμοδιψείς και κέραμοι κατακέφαλα

Ένα από τα βασικά τρικ της κυβέρνησης στην προσπάθεια «εξυγίανσης» των εφαρμοζόμενων μνημονιακών πολιτικών είναι η κατά το δοκούν χρήση οικονομικών δεικτών.

Όχι μόνον η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κάθε κυβέρνηση, όχι μόνον της Ελλάδας, αλλά κάθε χώρας, έχει όχι μόνον το δικαίωμα αλλά και το καθήκον να διαθέτει εναλλακτικά σχέδια (και B και C και D)

Σε μια προκλητική δήλωση που συγχέει το γνωστό τηλεπαιχνίδι Survivor με τα όσα περνάνε οι πρόσφυγες και οι μετανάστες προχώρησε ο Γιάννης Σπαλιάρας.

Η αλήθεια. Ολοι την ψάχνουμε. Ολοι τη θέλουμε; Ατέρμονες ιστορικές αναζητήσεις, εξεταστικές επιτροπές, κρίσεις, ανακρίσεις, ωκεανοί μελανιών, δημοσιογραφικές έρευνες και άλλες προσπάθειες να την πλησιάσουμε

Για την τραγωδία του κ. Θεοφίλου, που του έφαγαν τζάμπα πέντε ακριβά χρόνια απʼ τη ζωή του, το σκίτσο του συναδέλφου Κώστα Γρηγοριάδη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» είναι περισσότερο από εύγλωττο…

Το «παράλληλο νόμισμα» είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην νομισματική ιστορία, με πολλές μορφές.