Δεν είναι κοινωνική πολιτική η φιλανθρωπία.. (Γιώργος Τζεδάκις)

Αρθρογραφία 27 Δεκεμβρίου 2020

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΕΔΑΚΙ

  • Την πολιτική ηγεσία της χώρας δεν τη θέλουμε για να μοιράζει συσσίτια, αλλά για να εργάζεται ώστε να εκλείψουν τα συσσίτια.
  • Άραγε, πέρασε από το μυαλό του πρωθυπουργού ότι σε κάποιους από αυτούς που μοίραζε φαγητό, ίσως, οι τράπεζες να τους πάρουν το σπίτι, εξαιτίας του πτωχευτικού κώδικα που νομοθέτησε η κυβέρνησή του;
  • Και ειλικρινά, έχει καταλάβει ότι η δική του πολιτική είναι υπεύθυνη που γιγαντώνεται και πάλι η φτώχεια στη χώρα;
  • Αν και το πιθανότερο είναι να μην τον ενδιαφέρει…
  • Διαφορετικά, θα στήριζε οικονομικά τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και δεν θα μοίραζε το κρατικό χρήμα σε ιδιωτικές εταιρίες για να μην χάσουν οι μέτοχοι τα πλουσιοπάροχα μερίσματά τους.
  • Και θα ασκούσε κοινωνική πολιτική, αντί να αναλώνεται σε φιλανθρωπίες για επικοινωνιακούς λόγους.
  • Η Γεωργία Σάνδη είχε γράψει ότι η φιλανθρωπία κάνει ακόμα πιο ανίσχυρο αυτόν που τη δέχεται και ακόμα πιο ισχυρό αυτόν που την προσφέρει.
  • Και είναι σαν να φωτογραφίζει τη σημερινή Ελλάδα από τον μακρινό 19οαιώνα!
  • Κι ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη φτωχοποιεί κι όσους δεν είχαν φτωχοποιηθεί από τα μνημόνια, οι μεγαλοεπιχειρηματίες της χώρας λένε πως δεν βρίσκουν τους εργαζόμενους που θέλουν.
  • Αν και το αληθές είναι ότι δεν βρίσκουν όσους σκλάβους χρειάζονται στις εργασιακές τους γαλέρες…
  • Με μισθούς φιλοδωρήματα, απλήρωτη εργασία για μήνες, καταπάτηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, ανασφάλιστη εργασία, τρομοκράτηση και απολύσεις, δεν πρόκειται για δουλειά σε ευνομούμενο κράτος.
  • Πρόκειται για εργασιακές συνθήκες από τις εποχές της δουλείας και της φεουδαρχίας.
  • Εποχές που είχαμε πιστέψει πως πέρασαν ανεπιστρεπτί, χάρη στους αγώνες και την πρόοδο του 20ουαιώνα, αλλά επέστρεψαν μαζί με τα μνημόνια.
  • Και κάπως έτσι, οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί περισσότεροι.
  • Και γι’ αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα από το παρελθόν έχουν βάλει την υπογραφή τους οι πρωθυπουργοί και οι υπουργοί των μνημονιακών χρόνων.
  • Όπως την υπογράφει και η σημερινή κυβέρνηση.
  • Κι αφού μας έκλεψαν παρόν και μέλλον, μας προσφέρουν συσσίτια.
  • Και μας θεωρούν και αχάριστους που δεν τους ευχαριστούμε…

πηγή

Προβλήθηκε 488 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.