To βιβλίο "Goldfinch" βρίσκεται στην κορυφή των πιο διαβασμένων βιβλίων σε διάφορους καταλόγους εφημερίδων και περιοδικών. Όχι άδικα.

Το βιβλίο αυτό είναι από εκείνα που σε παρασέρνουν τόσο βαθιά μέσα τους που δυσκολεύεσαι να τα αποχωριστείς για πολύ καιρό, σα να έχεις χάσει έναν φίλο, και ένα μέρος τους μένει μαζί σου για πάντα.  

Το σπουδαίο αυτό μυθιστόρημα περιστρέφεται γύρω από έναν αληθινό πίνακα ζωγραφικής, την «καρδερίνα» ενός μεγάλου ζωγράφου που πέθανε νωρίς σε ένα τραγικό συμβάν που συνέβη το 1654 στο Ντελφτ.

Μια έκρηξη στο οπλοστάσιο της πόλης κατέστρεψε το ένα τέταρτο των κτιρίων της, σκοτώνοντας μεγάλο μέρος τους πληθυσμού, ανάμεσά τους και ο καλλιτέχνης, μαζί με το στούντιο και ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του.  

Ο Carel Fabritius, διάσημος και αναγνωρισμένος εν ζωή, ήταν ένας μάστορας υπέροχων οπτικών εφέ.

Ο πίνακας του «η θέα του Ντελφτ» έχει μια εντελώς ασυνήθιστη μορφή.

Τα κτίρια είναι χαρακτηριστικά και γνωστά, αλλά η μορφή τους είναι τέτοια ώστε να «ομαλοποιείται» όταν η εικόνα τοποθετηθεί κυλινδρικά. Οι παραμορφώσεις εξαφανίζονται όταν η εικόνα είναι ορατή μέσα από μια κλειδαρότρυπα.      

Οι οπτικές παραμορφώσεις, τα εφέ και οι οφθαλμαπάτες ήταν αγαπημένα θέματα πολλών ζωγράφων του Ντελφτ, συναγωνιζόμενοι σε τεχνικές που έφταναν σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Οι εικόνες αυτές συχνά παρουσιαζόταν μέσα από ξύλινα κουτιά, από τα οποία κανένα δεν έχει επιβιώσει.

Το πάθος της οφθαλμαπάτης είναι φανερό όμως και στην «Καρδερίνα».  

Οι καρδερίνες εκείνη την εποχή ήταν κατοικίδια ζώα που συχνά ήταν εκπαιδευμένα, μέσα σε κλουβιά ή και εκτός, αλλά περιορισμένα με αλυσίδες.

Η καρδερίνα του πίνακα βρίσκεται επίσης σε αιχμαλωσία, όπως φαίνεται από την λεπτή αλυσίδα στο πόδι της.  

Το πουλί στέκεται μπροστά σε έναν λευκό βαμμένο τοίχο, με το ανάγλυφο και τις ατέλειες του, όπως ήταν πολλοί τοίχοι της εποχής που έγινε ο πίνακας.

Από τον τρόπο που είναι σχεδιασμένος φαίνεται ότι προοριζόταν να κρεμαστεί ψηλά, ώστε το φόντο να χαθεί με την πραγματικότητα.

Σε ένα δωμάτιο με χαμηλό φωτισμό, η καρδερίνα θα έμοιαζε να προβάλλει από τον τοίχο, παραβιάζοντας τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας.  

Αυτό το όριο παραβιάζει το υπέροχο βιβλίο της Ντόνα Ταρτ, για όποιον έχει τη θέληση να αφήσει την ιστορία της να εισβάλλει στην πραγματικότητα του.

Ο Carel Fabritius, αν ζούσε, θα ήταν πολύ περήφανος για την παρουσία του έργου του σε ένα τέτοιο έργο.  

Πηγή: www.lifo.gr