Ο Τουλούζ Λωτρέκ, χωρίς ταμπού και αναστολές, ζωγράφισε τον έρωτα, τη συντροφικότητα και το πάθος.

Η εποχή που έζησε στο Παρίσι που το χαρακτήριζε η ελευθερία και η έλλειψη ταμπού, ώθησε τον ίδιο να αποτυπώσει την ομορφιά του ανθρώπινου σώματος και των διαφόρων ενεργειών του.

Δεν δίστασε να παρουσιάσει το διαφορετικό ως κανονικό και την αγάπη ως αγάπη. Βασική πηγή έμπνευσης ήταν τα διάσημα καμπαρέ της Μονμάρτης και κυρίως το Moulin Rouge.

Μέσα στους οίκους ανοχής, γνώρισε γυναίκες και γνώρισε τον τρόπο ζωής τους, έμαθε περισσότερα για τις γυναίκες που βρίσκονταν στο κοινωνικό περιθώριο.

Στα έργα του, φανερή είναι η ομορφιά του γυναικείου σώματος, η σεξουαλικότητα, ο ερωτισμός, η έντονη νυχτερινή ζωή, η απενοχοποίηση της ευχαρίστησης.

Όλα αυτά αποτυπώνονται και στο γνωστό έργο του «Στο Κρεβάτι, το Φιλί».

Στον συγκεκριμένο πίνακα, ο Henri de Toulouse-Lautrec αποτυπώνει το παθιασμένο φιλί μεταξύ δύο ομοφυλόφιλων εταίρων που αγκαλιάζονται στο κρεβάτι ενός οίκους ανοχής. Ξεχωρίζει το τρυφερό συναίσθημα που αναδύει ο πίνακας και απενοχοποιεί τα δυο σημαντικά στερεότυπα, την ομοφυλοφιλία και τηn πορνεία.

Αναφέρεται ότι εκείνη την εποχή τα κορίτσια που εργάζονταν στα καμπαρέ αναγκάζονταν να κοιμούνται μαζί, λόγω έλλειψης χώρου και κρεβατιών. Λόγω του γεγονότος αυτού, ήταν σύνηθες να αναπτύσσουν στενούς δεσμούς, πολλές φορές ερωτικούς.

Ένας ακόμη λόγος αυτών των ομοφυλικών σχέσεων ήταν πως οι γυναίκες αυτές δεν θα έβρισκαν εύκολα αυθεντική θαλπωρή και αγάπη άνευ όρων σε αντρικές αγκαλιές.

Έτσι, η αγκαλιά της συγκατοίκου τους ήταν ένα όμορφο καταφύγιο για εκείνες. Ήταν ένα καταφύγιο που μπορούσαν να είναι ο εαυτός τους και να νιώσουν όμορφα. Φυσικά υπήρχαν και εκείνες που ήταν ανοιχτά ομοφυλόφιλες, πριν καν εισέλθουν στο επάγγελμα.

Ο Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ ήταν μια εμβληματική προσωπικότητα του Ποστ Ιμπρεσιονισμού και της Αρτ Νουβώ. Γνώρισε τη παριζιάνικη ζωή στα τέλη του 19ου αιώνα και ανακάλυψε μια διαφορετική πλευρά από εκείνη που ήξερε.

Έγινε δημιουργός πολλών φαντασμαγορικών αφισών της εποχής και φυσικά συναρπαστικών έργων τέχνης. Απέκτησε αναγνωρισιμότητα για τις γνωστές αφίσες που φιλοτέχνησε για το διάσημο καμπαρέ Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge).

Η γενετική ανωμαλία που τον επηρέασε στη ζωή του


Γεννήθηκε με μια σπάνια γενετική ανωμαλία που τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή. Τα πόδια του σταμάτησαν να μεγαλώνουν κανονικά μετά από ρήξεις που επέστη στο αριστερό και δεξί του πόδι σε ηλικία 12 και 14 ετών αντίστοιχα.

Το υπόλοιπο σώμα του είχε φυσιολογική ανάπτυξη. Η ανωμαλία αυτή είχε ως αποτέλεσμα να φθάνει μόλις το ενάμιση μέτρο σε ύψος. Τα πόδια του κινδύνευαν πολύ εύκολα να σπάσουν και σε συνδυασμό με το παρουσιαστικό νάνου, ο Λωτρέκ απομακρύνθηκε από την «ακριβή» ζωή, τα μεγάλα πάρτι και τα δημοφιλή σπορ. Κάποιες από αυτές ήταν οι ενασχολήσεις που πραγματοποιούσε η τάξη του.

Αδυνατώντας, όμως, να ακολουθήσει μια καθημερινή κοινωνική ζωή βρήκε διέξοδο στη ζωγραφική.

Έζησε και δημιούργησε έργα κυρίως στην Μονμάρτη, όπου εκείνη την εποχή αποτελούσε το κέντρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η ζωή του εκεί συμπεριλάμβανε τις συχνές επισκέψεις στα καμπαρέ και οίκους ανοχής.

Από εκεί εμπνεύστηκε φυσικά και το έργο τέχνης του,  θέλοντας να δείξει τη ζωή πέρα από τη πορνεία, μια ζωή που πολλοί δεν γνώριζαν. Σημειώνεται ότι ζωγράφιζε, ενώ έπιναν καφέ και περίμεναν πελάτες, ενώ κουτσομπόλευαν ή όταν στεκόταν στη σειρά για τις ιατρικές τους εξετάσεις.

Με αυτόν τον τρόπο, οι πίνακες του Τουλούζ-Λωτρέκ προσέφεραν μια ειλικρινή μάτια στην αθέατη ζωή των γυναικών που δούλευαν στους παριζιάνικους οίκους ανοχής στις δεκαετίες του 1880 και 1890.

Ο Έντουαρ Βιγιάρ, ζωγράφος και σύγχρονος του Λωτρέκ, είχε σχολιάσει για αυτόν: «Οι πραγματικοί λόγοι για αυτή τη συμπεριφορά δεν ήταν ανήθικοι. Ο Λωτρέκ ήταν πολύ περήφανος για να παραδοθεί στη μοίρα του.

Ήταν ένα φρικιό με αριστοκρατική καταγωγή, ένας ευγενής αποκομμένος από τον κύκλο του, εξαιτίας της τερατώδης εμφάνισης του. Βρήκε μια συγγένεια μεταξύ της δικής του κατάστασης και της ηθικής εξαθλίωσης των ιερόδουλων».

Ένθερμος υποστηρικτής της διαφορετικότητας

Έχοντας ζήσει όλα αυτά, ο Λωτρέκ έγινε υποστηρικτής της διαφορετικότητας. Όταν βρισκόταν στο Λονδίνο, γνώρισε και έγινε φίλος με τον Όσκαρ Ουάιλντ.

Ο Λωτρέκ έγινε μαχητικός υποστηρικτής του, όταν ο Ουάιλντ δικάστηκε και φυλακίστηκε για ομοφυλοφιλία και σοδομισμό.

Ένα βράδυ πριν την δίκη του, τον Μάιο του 1895, οι δυο άντρες βρέθηκαν και ο Λωτρέκ του ζήτησε να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο του. Εκείνος αρνήθηκε να ποζάρει για αυτόν. Ο Ουάιλντ ήταν στα πρόθυρα του νευρικού κλονισμού, χωρίς να θέλει να δεχθεί καμία βοήθεια από οικογένεια ή φίλους. Μετά από εκείνη τη νύχτα, ο Λωτρέκ γύρισε στο ξενοδοχείο και ζωγράφισε την ανάμνηση του φίλου του.


 Η εξάρτηση στο αλκοόλ και ο θάνατος του

Λόγω του έντονου χλευασμού στη ζωή του λόγω του παρουσιαστικού του, ο Λωτρέκ κατέφυγε στο αλκοόλ. Ξεκίνησε από μεγάλες ποσότητες μπύρας και κρασιού, καταλήγοντας στο αψέντι, το οποίο έγινε αδυναμία του.

Εξαιτίας των μικρών του ποδιών, χρειαζόταν οπωσδήποτε τη βοήθεια ενός μπαστουνιού. Έδωσε εντολή στον κατασκευαστή του να είναι τρύπιο, φυσικά χωρίς να αποκαλύψει τον λόγο σε εκείνον.

Ο λόγος ήταν να υπάρχει ένα μέρος για να κρύβει το αλκοόλ, ώστε να είναι σίγουρος ότι δεν θα ξεμείνει από αυτό. Ύστερα από χρόνια βυθισμένος στο αλκοόλ, κάνοντας συχνές επισκέψεις στις ιερόδουλες, νόσησε από σύφιλη.

Τον Φεβρουάριο του 1899 ο χρόνιος αλκοολισμός και οι παρενέργειες από τη σύφιλη οδηγούν την οικογένεια του να τον κλείσουν στο σανατόριο Folie Saint-James. Κατά την διαμονή του εκεί, έφτιαξε πάνω από 39 έργα.

Μετά από λίγα χρόνια, επέστρεψε στο στούντιο στο Παρίσι με αρκετά επιβαρυμένη υγεία. Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1901 πεθαίνει σε ηλικία 36 ετών. Η μητέρα του βοήθησε πολύ στη χρηματοδότηση ενός μουσείου, ώστε να προωθήσει το έργο του.

Το μουσείο Τουλούζ – Λωτρέκ δημιουργήθηκε στο Αλμπί, το μέρος που γεννήθηκε. Το έργο του επηρέασε μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως τον Βαν Γκογκ, τον Σερά, τον Ρουώ.

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο:

Η Ιστορία πίσω από τον Πίνακα: Στο κρεβάτι, Φιλί του Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ: Αντλήθηκε από culturenow.gr

“Ζεύγος στο κρεβάτι”, το μυστηριώδες αριστούργημα του Τουλούζ Λωτρέκ: Αντλήθηκε από thessalonikiartsandculture

το διαβάσαμε (εδώ)


Προβλήθηκε 493 φορές