Κάτι δεν πάει καλά με εμάς... (του Γιώργου Τζεδάκι)

Αρθρογραφία 09 Δεκεμβρίου 2020

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΕΔΑΚΙ

  • Συγγνώμη κιόλας, αλλά με 100 νεκρούς τη μέρα δεν γίνεται η αγωνία μας να είναι το χριστουγεννιάτικο γλέντι!
  • Ούτε να αδημονούμε πότε θα ανοίξουν τα μαγαζιά για να ψωνίσουμε κι άλλα περιττά πράγματα…
  • Το τι θα γίνει αν ανοίξουν τα καταστήματα δεν θέλει και πολύ φαντασία.
  • Τώρα και με απαγορεύσεις όλοι έξω είναι.
  • Και αυτό που ζούμε, κάθε άλλο παρά καραντίνα είναι.
  • Μικροί και μεγάλοι εν κινδύνω!
  • Και δυστυχώς εν γνώσει τους…
  • Διότι, ουδείς μπορεί να υποστηρίξει πως δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.
  • Η πανδημία δεν είναι μύθος, αλλά η ζοφερή πραγματικότητα.
  • Πάνω από 3000 οι νεκροί στη χώρα μας και περισσότεροι από 1, 5 εκατομμύριο παγκοσμίως.
  • Τα νοσοκομεία μας γεμάτα και συμπολίτες μας να αφήνουν την τελευταία τους πνοή εκτός ΜΕΘ.
  • Και όμως, οι εκκλήσεις των γιατρών να τηρούμε τα μέτρα και να μένουμε σπίτι δεν εισακούονται.
  • Κι εμείς, αντί να ανησυχούμε για τη ζωή μας, ανησυχούμε μην και δεν κάνουμε ρεβεγιόν, δεν πάμε στην εκκλησία ή δεν εκδράμουμε στα χιόνια.
  • Κάτι δεν πάει καλά με εμάς…
  • Δηλαδή, αν δεν μαζευτεί όλο το σόι για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι ή για την υποδοχή του νέου χρόνου τι θα πάθουμε;
  • Ναι, υπάρχουν συνάνθρωποί μας που ζουν μόνοι και είναι πολύ σημαντικό γι’ αυτούς να μην περάσουν τις γιορτές με τη μοναξιά τους.
  • Όπως το να μην μπορούμε να είμαστε με γονείς, παππούδες, γιαγιάδες είναι δύσκολο, τόσο γι’ αυτούς, όσο και για μας.
  • Είναι, όμως, προτιμότερο να μην ιδωθούμε, φέτος και να γιορτάσουμε μαζί του χρόνου, από το να συναντηθούμε και να είναι αυτά τα Χριστούγεννα και τα τελευταία μας…
  • Από την άλλη, όλοι αυτοί που μελαγχολούν για τις διαφορετικές γιορτές που θα περάσουν ξεχνούν ότι εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες περνούν εδώ και χρόνια διαφορετικά Χριστούγεννα, λόγω της μνημονιακής κρίσης.
  • Και πιθανόν, με τη νέα οικονομική κρίση να τα περάσουν ακόμα πιο δύσκολα…
  • Σίγουρα η κυβέρνηση έχει ευθύνες στην αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά κι εμείς με την συμπεριφορά μας δείχνουμε ότι δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών.

πηγή

Προβλήθηκε 595 φορές

Αλέκος Παναγούλης: 49 χρόνια από τον χαμό ενός αυθεντικού λαϊκού ήρωα

Ήταν η Πρωτομαγιά του 1976. Δύο χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και το δράμα της Κύπρου. Οι Έλληνες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον, αλλά και με την καχυποψία ότι δεν έχουν εξαφανιστεί οι πιθανότητες μίας επιστροφής των χολερικών και των απομειναριών της χούντας.

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.