«Δύσκολοι καιροί, κατοχικοίΚι ούτε μια λάμψη για ν? ακουμπήσει ο νους» Το μικρό αυτό δίστιχο «τριγυρνά» στο μυαλό μήνες τώρα, με αφορμή τα διαβάσματα που κουβαλώ μέσα μου. Με αφορμή την εκκωφαντική απουσία της Ελληνικής διανόησης από τα όσα τα τελευταία χρόνια συμβαίνουν στη χώρα.