Tag: ΔΡΟΜΟΣ

Η ερώτηση η ίδια: «Είστε ευχαριστημένοι εδώ;». Και η απάντηση, τραγικά η ίδια: «Ευτυχώς που έχω και αυτήν τη δουλειά και βγάζω το χαρτζιλίκι μου». Τα πρόσωπα ευγενικά, άδεια από οποιαδήποτε διάθεση νεανικής δημιουργικότητας, γκρίζα.

Μαζική υπήρξε η ανταπόκριση στο κάλεσμα για ενημέρωση σχετικά με τις εξελίξεις μετά την υπογραφή του Συμφώνου Κατανόησης μεταξύ κυβέρνησης και ομίλου Λάτση και τη διαρροή στον τύπο του σχεδίου Foster που συνιστά το master plan του «επενδυτή».

Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ* Στο περιθώριο της κρίσιμης συνεδρίασης τηςΚεντρικής Πολιτικής Επιτροπής τουΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από το βήμα των ομιλητών, ακούστηκε συχνά το επιχείρημα του ρήγματος που άνοιξε η περιπετειώδης ελληνική διαπραγμάτευση στην ευρωπαϊκή πολιτική τάξη. Η λογική του επιχειρήματος ήταν πως η «ανοχή» στο ΑΤΜ (Αριστερό Τρίτο Μνημόνιο) είναι αναγκαία γιατί, οσονούπω θα αλλάξουνπράγματα στους πολιτικούς συσχετισμούς, αλλά και στην αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης.

Ελέησον και σώσον ημάς Κύριε, από τα άγρια θηρία, διότι από τους «εταίρους» μας μπορούμε κάποια στιγμή να σωθούμε από μόνοι μας. Αρθρογράφος: Τάνια   Ελέησον και σώσον ημάς Κύριε, από τους πονηρούληδες υπουργούς, ακόμα και τους «πρώτη φορά Αριστερά», όπως ο Μάρδας, που αμαρτάνουν «για τα παιδιά τους», βγάζοντας τα λεφτά τους στο εξωτερικό για να τα σώσουν.

Πολλές φορές έχουμε ακούσει τα ερωτήματα «Πού είναι η νεολαία;» και «Γιατί δεν αγωνίζεται με τόσα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια;». Δύο ερωτήματα που είτε δεν απαντιούνται ουσιαστικά και παράγουν απογοήτευση, ή όταν απαντιούνται, αυτό γίνεται με ευκολία και κλισέ.

Την έκπληξη έκανε ο επικεφαλής της «Ριζοσπαστικής Αυτοδιοικητικής Πρωτοβουλίας», δήμαρχος Νέας Ιωνίας Ηρακλής Γκότσης που στηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και μετά την απόσυρση των Ν. Σαράντη (ο οποίος πιέστηκε να μην είναι υποψήφιος) και Γ.

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΜΟΥΡΓΚΕΛΗ στην εναρκτήρια εκδήλωση- παρουσίαση της «ΔΗΜΑΡ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ».   Συντρόφισσες και σύντροφοι   Πως θα είναι η επόμενη μέρα; Ποιο είναι το αντίκρισμα της κρίσης, του οικονομικού και κοινωνικού κόστους της 6χρονηςη ύφεσης, των 1,5 εκ ανέργων, της αφαίμαξης των εισοδημάτων και της συντριπτικής απώλειας του εθνικού πλούτου;   Είναι οι 4 τράπεζες, οι 3 γαλακτοβιομηχανίες, η μια αεροπορική εταιρεία και η γενικευμένη κυριαρχία των ολιγοπωλίων στις αγορές; Είναι η εξαφάνιση της μεσαίας και μικρής επιχειρηματικότητας, η συρρίκνωση της μεσαίας τάξης και η εδραίωση της ψηλής και μακροχρόνιας ανεργίας; Είναι η παλινόρθωση των γνωστών κρατικοδίαιτών και ολιγαρχικών συμφερόντων που απλώς θα προσέχουν να αποφεύγουν τις αμετροέπειες του παρελθόντος;   Είναι οι ίδιες πελατειακές πολιτικές σχέσεις που ακυρώνουν κάθε έννοια ίσων ευκαιριών και κατανέμουν τον πλούτο της χώρας κατά τις αποφάσεις εξαρτημένων ή και αργυρώνητων πολιτικών; Είναι μια κοινωνία στοιχισμένων ευκαιριών που θα καθοδηγούνται από το τραπεζικό και το πολιτικό σύστημα και το αντίστοιχο προσωπικό; Είναι με άλλα λόγια η παλινόρθωση του πελατειακού καπιταλισμού ειδικών συμφερόντων που μας έφερε στην κρίση με ακόμα πιο άνιση κατανομή πλούτου και ευκαιριών και ακόμα μεγαλύτερο αυταρχισμό;    Ή μήπως είναι μια χαοτική Ελλάδα; Η Ελλάδα της ανασφάλειας για το ευρωπαϊκό της μέλλον, του ψηλού πληθωρισμού και της ανεργίας, του μέσου και του παρασιτισμού, της μικρής και μεγάλης διαφθοράς που θα καθοδηγείται από προοδευτικούς και αριστερούς κατά τα άλλα κομματικούς φρουρούς;   Για εμάς που αρνούμαστε ότι το μέλλον της χώρας είναι όλα αυτά.

Γιατί βρίσκεται σε κρίση ο ευρωπαϊσμός και τι σηματοδοτεί ο σημερινός ευρωσκεπτικισμός; Ποιες εξελίξεις σημειώνονται σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το θεσμικό της εποικοδόμημα και το Γερμανικό ηγεμονισμό; Ποια είναι η σημασία της αντίθεσης Βορρά-Νότου και πώς μπορεί να εξελιχθεί; Πώς συνδέεται η ευρωπαϊκή διάσταση της Ελλάδας με τη σημερινή πορεία κοινωνικής καταστροφής αλλά και με μια πρόταση διεξόδου από αυτήν; Ποιοι στόχοι, βήματα, συμμαχίες, θα έφερναν πιο κοντά μια άλλη προοπτική; Η συζήτηση σχετικά με την Ε.Ε.