Τον προϋπολογισμό παρουσίασε η Διοίκηση του Δημάρχου κ. Βαλασόπουλου στο Δημοτικό Συμβούλιο της 25ης Νοεμβρίου μαζί με το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου
Αρθρογραφία
Ενεχυροδανειστήρια διάσπαρτα στον αστικό ιστό όπως στην Ελλάδα της κρίσης (που πια είναι καθεστώς), είδα για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη.
«Ή εξαφανίζουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ή μας εξαφανίζει». Μ αυτό το βαρύγδουπο σύνθημα ξεκινάει το ΚΙΝΑΛ, πρώην ΠΑΣΟΚ, τον προεκλογικό αγώνα. Παραβλέποντας 3 γεγονότα...
Εκτός από τον κ. Πάνο Λαφαζάνη, έχουν αρχίσει να διώκονται και άλλοι αγωνιστές κατά των πλειστηριασμών. Από το «Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος».
«...Και ξημέρωσε η 3 του Δεκέμβρη. Τρεις του Δεκέμβρη!.. Όποιος έζησε στις 3 του Δεκέμβρη, στις 4 μπορούσε να πεθάνει. Ο προορισμός του ανθρώπου, που είναι: να κάνει κάτι μεγάλο ή να ζήσει κάτι μεγάλο εκπληρώνεται.
Φεύγουν από δίπλα σου, απʼ τη ζωή σου, απʼ τον κόσμο σου.Φεύγουν και γίνονται αναμνήσεις κάπου στο βάθος του μυαλού.
«Δηλώνω αριστερός, αλλά με κάπως τρεμάμενη φωνή», δήλωσε ο φυσικός επιστήμων, κος Γιώργος Γραμματικάκης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» (25.11.2018). Ο ίδιος είναι και ευρωβουλευτής του κόμματος «Το Ποτάμι».
Ζητούμενο: η αποκατάσταση της υπερηφάνειας της εργατικής τάξης. Η αποκάθαρση των εργαζομένων από τα μικροαστικά στερεότυπα και την κρυφή περιφρόνηση για την ίδια τους την τάξη.
Στο προηγούμενο σημείωμα, με ημερομηνία 23 Νοεμβρίου 2018, απευθυνθήκαμε προς τους ταγούς, τους διανοουμένους,τους πνευματικούς εργολάβους και τους πρωτοσπαθάριους της λεγομένης «αριστεράς».
Η άσκηση πατριωτικής πολιτικής δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον εθνικισμό.
''Και να σου πω και κάτι άλλο; Και νά 'παιρνες 2.000 ευρώ, έτσι ως... Δε θα γινόταν τίποτα. Θα τά 'χανες αυτά τα χρήματα, θα τα σκόρπαγες, θα τα σπατάλαγες''. Μʼ αυτή του την απάντηση, σε άνθρωπο που έχασε το σπίτι του στο Μάτι, ο πρωθυπουργός δεν απέδειξε μόνο ότι δεν έχει ιδέα από την καθημερινότητα των πολιτών.
Η κάθαρση ήταν (και είναι, αλλά τώρα πλέον με λιγότερη ένταση) ένα κυριαρχικό αίτημα - διεκδίκηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, κυρίως των εργαζομένων.
Εγώ θα το γράψω κι ας κακιώσουν μερικοί. Η ΝΔ προηγείται σε όλα έναντι του Σύριζα, εκτός από ένα: Τη συνοχή. Αναφέρομαι στα ανώτερα και μεσαία στρώματα των στελεχών, αλλά στην Ελλάδα ζούμε και ξέρουμε πως ο απλός κόσμος στοιχίζεται πίσω από στελεχάρες και στελεχάκια.
Όλα τα παραπάνω είναι αποκυήματα φαντασίας. Όπως έλεγε και ο Μποστ στη «Μήδεια»: «Εδώ δεν γίνονται αυτά…»
Στη μέση του πουθενά για εμάς και στο κέντρο της Γης για εκείνους βρίσκονται οι δύο Λαϊκές Δημοκρατίες, του Ντονιέσκ και του Λουγκάνσκ.
Δεν ξέρω αν τους καταληψίες μαθητές «για τη Μακεδονία» στη Β. Ελλάδα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν χρυσαυγίτες -και το θεωρώ πιθανό- αλλά ξέρω ότι αυτοί που έχουν κάνει τις καταλήψεις θεσμό εξανίστανται ξαφνικά και κατηγορούν αυτούς τους μαθητές για φασίστες, με πρώτο τον υπουργό Παιδείας! Οι φασίστες.
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2048 στις 22-11-2018
Η ιστορία με την εξοντωτική ποινή στην καθαρίστρια δεν είναι μια απλή δικαστική υπόθεση, που ήρθε και πέρασε. Έχει συνέχεια. Που αφορά σε όλους τους πολίτες.
Στις 26 Νοεμβρίου 1943, οι Γερμανοί και οι Έλληνες προδότες συνεργάτες τους, εκτέλεσαν 118 πατριώτες στη θέση Μονοδέντρι, επί του δημοσίου δρόμου Τρίπολης-Σπάρτης. Επρόκειτο για τους επιφανέστερους πολίτες της Σπάρτης,μέλη του ΕΑΜ, τους οποίους συνέλαβε, στις 23 Οκτωβρίου 1943 ο δοσίλογος ίλαρχος Βρεττάκος συνεργάτης των κατακτητών, και τους φυλάκισαν στις έκλεισαν στις φυλακές της Τρίπολης.
Καθαρίστρια: «Ήμουν σε απελπιστική κατάσταση. Δεν γνώριζα πως αυτό που έκανα ήταν τόσο επιβαρυντικό. Εγώ το έκανα το παραδέχομαι όμως δεν μπορώ να το πάρω πίσω. Ζητάω από το δικαστήριο μια δεύτερη ευκαιρία» θα πει στην απολογία της η γυναίκα.